မေလးတြင္ ေရာင္းစားခံခဲ့ရေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး ၂ ဦး အထဲမွ တစ္ဦးကုိ ကယ္တင္ႏိုင္

ထြန္းထြန္း
မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းစားခံရေသာ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီး ၂ဦးအနက္ တစ္ဦးကို ကယ္တင္ႏိုင္ ခဲ့ေၾကာင္း မေလးရွား အေျခစိုက္ ARRC ဒုကၡသည္ ရံုးမွ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ကိုေစာသန္းက နိရဥၥရာသို႔ေျပာသည္။
ပြဲစားမွတဆင့္ မေလးရွားသို႔ ေရာင္းစားခံရေသာ အမ်ိဳးသမီး၂ဦးမွာ မပုမႏွင့္ မတင္ႏုတို႔ျဖစ္သည္။ မပုမမွာ မင္းျပားျမိဳ႕နယ္ ေၾကာင္ရွည္ေခ်ာင္း ေက်းရြာမွျဖစ္ျပီး မတင္ႏုမွာ ဘူးသီးေတာင္ျမိဳ႕နယ္ ခြဆံုေက်းရြာမွျဖစ္ သည္ဟု သိရသည္။



မပုမကို စက္တင္ဘာ ၂ရက္ေန႔က ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ၂၁ရက္ေန႔က ARRCရံုးသို႔ ေခၚေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း မတင္ႏုမွာ ယခုထိ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ဟု သိရသည္။
ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကိုေစာသန္းက ယခုလို နိရဥၥရာသို႕ ေျပာသည္။
“သူတို႔ရန္ကုန္မွာ စက္ရံုအလုပ္သမားေတြပါ။ မာန္ေအာင္သား (ရခိုင္) ပြဲစား ဦးဥာဏ္ထြန္းနဲ႔ “ၾကည့္ျမင္တိုင္ သဲတန္းမွတ္တိုင္”မွာ အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ၂ေယာက္နဲ႔ဆံုေတာ့ မေလးရွား ေကာ္ဖီမစ္ စက္ရံုမွာ အလုပ္သြင္းေပးမယ္။ လစာေကာင္းေကာင္းရမယ္။ က်ပ္ေငြ ၁သိန္းေပးရင္ အဆင္ေျပျပီ။ အဲဒီကို ေရာက္တာနဲ႔ လုပ္ခထဲက ၆လစာ ျဖတ္မယ္ဆိုျပီး မေလးရွားမွာရွိတဲ့ ပြဲစား ဗမာ- မြတ္ဆ လင္ ေနသန္းေဌး (မေလးနာမည္ အီပ) လက္ထဲကို ပို႔ေပးတာျဖစ္ပါတယ္” ဟုေျပာသည္။
ရန္ကုန္ကေန ဦးဥာဏ္ထြန္းကတဆင့္ မေလးရွားဘက္မွ ပြဲစား ေနသန္းေဌး လက္ထဲ သို႔ေရာက္ ျပီးေနာက္ သူတို႕ ေရာင္းစားခံခဲ့ရပံုကို ယခုလိုေျပာျပသည္။
“မေလးရွားကို ေရာက္တာနဲ႔ ၂ေယာက္ကို တေယာက္ေနရာစီ ခြဲလိုက္ပါတယ္။ မပုမမွာ ပထမ မြတ္ဆလင္သူ သူေဌးတဦး၏အိမ္တြင္ အိမ္ေဖၚအျဖစ္ ၈လအ ေရာင္းစားခံရတယ္။ လုပ္ခလစာ ၆လကိုျဖတ္ေတာ့ ေနာက္၂ လပိုသြားတဲ့ အတြက္ ရင္းဂစ္ ၆၀၀ေပးတယ္။ သူေဌးက အဲဒီကတဆင့္ လူသူေ၀းလြန္ ေခါင္းပါး တဲ့အိမ္နံပါတ္ (၉)၊ JALAN PULAU ANGSA U/ 10 B SANWAN CERIA ALAM မွာ ဒုတိယ ၅လေရာင္းစား ခံခဲ့ရပါတယ္” ဟု ဆိုသည္။
“ ဒီအေဆာက္အအံုဟာ သူ႔အေဆာက္အအံုေတြပါ။  သူေဌးက အိမ္မွာမေနဘူး။ ၅လျပီးရင္ မပုမက အိမ္ရွင္ သူေဌးမဆီက ေငြေတာင္းပါတယ္။ သူေဌးမက နင္တို႔ အတြက္ ပထမဆံုး ရင္းဂစ္ ၉၀၀၀ ေပး လိုက္ရျပီ။ လစဥ္လဲ ပြဲစားကို ရင္းဂစ္၇၀၀စီ ေပးေနရတယ္။ နင့္ကိုေပး စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးဆိုျပီး ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းျပီးမွ ေရာင္းစား ခံထားရတာကိုသိတယ္ လို႔ေျပာတယ္လုိ႕ ဆိုပါတယ္” ဟု ေျပာ သည္။
သူေဌးမထံ ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းခံရျပီးေနာက္ ဗမာပြဲစား ေနသန္းေဌး(မေလးနာမည္ အီပ)သည္ အဆို ပါအိမ္သို႔ ရခိုင္ျပည္တြင္ ရခိုင္-ဘဂၤလီပဋိပကၡအတြင္း ေရာက္လာေသာအခါ မပုမအား လူမဆန္စြာ ေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု မပုက ကိုးကားျပီး သူက ဆိုသည္။
“ နင့္ကိုေနာက္ ၂ႏွစ္ၾကာျပီးမွ ပို႔ေပးမယ္။ နင္ဘာမွ မေပးနဲ႔ သတ္ပစ္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ ပါ တယ္။ ေသခ်င္လားလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း မတင္ႏုကိုေမးေတာ့ သူ႕ကိုေနာက္ ၇ႏွစ္ၾကာမွ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာျပီးထြက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကေန ငိုယုိျပီးေတာ့ အလုပ္လဲမလုပ္ေတာဘူး။ ေနာက္ၾကာလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲဒီမွာ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား အမ်ိဳးသမီး အကူအညီနဲ႔ ဆက္ သြယ္ျပီးေတာ့ ရဲေထာက္လွမ္း ေရးတပ္ဖြဲ႔နဲ႔ စက္တင္ဘာ ၂ရက္ေန႔က သြားထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္” ဟုဆိုသည္။
ထိုမွတဆင့္ အမႈစစ္ေဆးရန္ မေလးရွား တနာနီသာမွာရွိတဲ့ မူခင္းစစ္ေဆးေရး ဌာန၌ ၃ပတ္ခန္႔ ထားခဲ့ျပီးမွ စက္တင္ဘာ ၂၁ရက္ေန႔က မေလးရွားအေျခစိုက္ မေလးရွား ရခိုင္ဒုကၡသည္မ်ားရံုး (arrc)သို႔ယူ ေဆာင္ႏိုင္ ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ မတင္ႏုကို ယခုထိ မေတြ႔ရွိေသးသည့္အတြက္ အေရးယူႏိုင္ရန္ မေလးရွားရွိ Tenaga nita အမ်ိဳးသမီးစြန္းအင္ ျမွင့္တင္ေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ARRC တာ၀န္ရွိသူတို႔က ေဆာက္ရြက္လွ်က္ ရွိေနသည္ဟု သိရသည္။
မတင္ႏုႏွင့္ မပုမမွာ ရန္ကုန္ကေန မေလးရွားသို႔ ပြဲစားမွတဆင့္ ေရာင္းစားခံရသည္မွာ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ေန ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း  ARRCရံုးအဖြဲ႔မွ လြန္ခဲ့သည့္ ၾသဂတ္စ္လမွ စ၍ သူမတို႕ လႊတ္ေျမာက္ေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
http://www.narinjara.com/burmese/?p=2284