ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အစိုးရ၏အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ားႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ား စိစစ္ေရး ေကာ္မတီ၏အစီရင္ခံစာကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဆြးေႏြးျခင္း

    ဦးေဖသန္း(ေျမပုံမဲဆႏၵနယ္)။    ။ အားလုံးပဲ မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ခြန္း ဆက္သဂါရဝျပဳပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ေျမ ပုံမဲ ဆႏၵနယ္မွ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေဖသန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ ေဆြးေႏြးမွာကေတာ့ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပုံမွန္ အစည္းအေဝး




တတိယေန႔က ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အစိုးရ၏အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ားႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ားစိစစ္ေရးေကာ္မတီရဲ႕ အစီရင္ခံစာကို အႀကံျပဳေဆြးေႏြးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အၿမဲတမ္းေကာ္မတီေတြျဖစ္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းေကာ္မတီ၊ ျပည္သူ႕ေငြစာရင္းေကာ္မတီ၊ လႊတ္ေတာ္အခြင့္အေရးေကာ္မတီ၊ အစိုးရ၏အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ားႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ား စိစစ္ေရးေကာ္မတီေတြဟာ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ပိုမို ပီျပင္လာေစဖို႔ စြမ္းရည္ျမင့္မားလာေစဖို႔ အခြင္‌့အေရးေတြမဆုံး႐ႈံးေစဖို႔ အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ ထိထိေရာက္ ေရာက္ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဖို႔ စတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေကာင္းေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာျဖစ္လို႔ လႊတ္ေတာ္ကို အဓိကအားျဖည့္ က်ားကန္ေပးေနတဲ့ ေဒါင့္ႀကီး ၄ ေခ်ာင္းလို႔လည္းေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒီေကာ္မတီ ေတြဟာ မိမိရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေတြမွာ အခါမလပ္ အစီရင္ခံစာ တင္ျပျခင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခြင့္ေပးျခင္းအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကိုလည္း မဆုံး႐ႈံးေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးေနေၾကာင္း ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အၿမဲတမ္းေကာ္မတီ ၄ ခုအျပင္ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႕ထားတဲ့ ေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ ၂၀ ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီေကာ္မတီ၊ ေကာ္မရွင္ေတြကလည္းပဲ ျပည္သူ႕အသံ၊ လႊတ္ေတာ္အသံလို႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕တာဝန္မ်ား ဟန္ခ်က္ညီညီဝိုင္းဝန္းႀကိဳးစား တည္ေဆာက္ေနၾကပါတယ္။ ၂ ႏွစ္တာ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္း ရလာသည္ႏွင့္အမၽွ ေကာ္မတီေတြဟာ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္အရည္အခ်င္းေတြ တျဖည္းျဖည္းျပည့္ဝလာတယ္လို႔ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ စနစ္တစ္ခု ကတစ္ခုအေျပာင္းအလဲကာလမွာ အေတြ႕အႀကဳံအားနည္းၾကေပမယ့္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာျဖစ္လို႔ ဒီေန႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ရပ္လုံးကလည္းပဲ လႊတ္ေတာ္ကို တစ္ႏွစ္ ထက္တစ္ႏွစ္ အားကိုးလာေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရႏွင့္လႊတ္ေတာ္ၾကားမွာလည္း အျပန္အလွန္ ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းၫွိမႈေတြ ႐ုပ္လုံးပီျပင္ေပၚလြင္ လို႔လာေနပါတယ္။ ေကာ္မတီ ၄ ခုစလုံးရဲ႕ အဓိက ရည္႐ြယ္ခ်က္တစ္ခုက ျပည္သူ႕အက်ိဳးအတြက္ အစိုးရကိုေကာင္းမြန္သန္႔ရွင္းတဲ့အစိုးရျဖစ္ေအာင္ အားျဖည့္ကူညီေပးေနျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရ၏အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ားႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ားစိစစ္ေရးေကာ္မတီဟာ အစိုးရကို ပညာရွိသတိျမင္ေရးဖို႔ အတြက္ ေထာက္ျပအသိ ေပးေနတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
    ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ ဒီကေန႔ ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးေနတဲ့စနစ္ႏွင့္အညီ ျပည္သူ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဟာ ျပည္သူ႕အက်ိဳးကိုရည္မွန္းၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႕ကိုယ္စား ေဒသႏၲရ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး နဲ႔ အခက္အခဲျပႆနာေတြကို လႊတ္ေတာ္မွာ ေမးခြန္းေမးၿပီးေတာင္းဆိုေျဖရွင္းေနၾကပါတယ္။ အစိုးရဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲကို ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ေတြေလာက္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္မသိႏိုင္ၾကပါဘူး။ အစိုးရအသိေနာက္မက်ရေအာင္ အလိမ္မခံရေအာင္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ေမးခြန္းေတြဖြဲ႕ၿပီး ကူညီပံ့ပိုးေနျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ ဆိုပါေတာ့ ဘတ္ဂ်က္တြက္ခ်က္ၿပီး ခ်ေပးတာက သစ္မာသား၊ ပ်ဥ္းကတိုးသား တာဝန္ခံလုပ္တဲ့သူက သစ္ပြသားႏွင့္လုပ္ၿပီးေတာ့ သေဘၤာေဆးသုတ္ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္လက္မွတ္ထိုးၿပီး အေပၚတင္ျပ ေဝစားမၽွစား စားၾကေသာက္ၾက ဥပမာ ေျမပုံ-မင္းျပား လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့ ၿပိဳင္ေခ်ာင္းတံတားဆိုရင္ အေပၚက သံယက္မ သံေပါင္တန္းေတြနဲ႔ ေဘလီတံတား တိုင္ၾကေတာ့ ႏွစ္ထြာခြဲေလာက္ရွိတဲ့ သစ္လုံးေမ်ာတိုင္ အေပၚပိုင္းဓာတ္ပုံ႐ိုက္ၿပီး အေပၚတင္ျပ အဲဒီလို ကိစၥမ်ိဳးလည္း ႏိုင္ငံအႏွံ႔မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ျပည္သူ႕ကိုယ္စား လႊတ္ေတာ္ မွာေမးတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသိေအာင္တင္ျပေပးတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႕က႑၊ ျပည္သူ႕ ဘ႑ာေတြအလဟသမဆုံး႐ႈံးရေအာင္ ျပည္သူေတြအသက္အႏၲရာယ္မျဖစ္ရေအာင္ ႏိုင္ငံတစ္ခု လုံးရဲ႕အက်ိိုးအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ အဆိုေတြတင္ၿပီး ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ဥပေဒအသစ္ေတြျပ႒ာန္း ၿပီးေတာ့ အဆုံးအျဖတ္ရယူၿပီး အစိုးရကိုတာဝန္ရွိေစတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလည္း လႊတ္ေတာ္မွာ ေမးျမန္းၾကတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၾကတဲ့ အဆိုေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာ့ ေရရွည္ေရးဆြဲခဲ့ၾကတဲ့ ဥပေဒေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အစိုးရဝန္ႀကီးဌာနေတြမွာ ကတိေတြ၊ အာမခံခ်က္ေတြ၊ တာဝန္ခံခ်က္ေတြ ေပးခဲ့တဲ့ အတိုင္းအတာအတိုင္း လုပ္၊ မလုပ္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ အစိုးရ၏အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ားႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ား စိစစ္ေရးေကာ္မတီမွာ တာဝန္ရွိတာ ဒီလို ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ေနရာမွာ ဒီေကာ္မတီအေနနဲ႔ ေဖာ္ျပခ်က္ေတြဟာ မွန္ကန္ရဲ႕လား။ ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္တယ္။ ၿပီးျပတ္တယ္၊ မၿပီးျပတ္ဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုအခ်က္အလက္ေတြ ရယူခဲ့သလဲဆို တာကို ဒါေတြဟာ စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။ အစီရင္ခံစာ စာမ်က္ႏွာ ၁၀ မွာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ၫွိႏႈိင္းရယူခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ကတိတည္၊မတည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တရားခံစစ္သလိုစစ္လို႔ မရဘူးဆိုတာ သိပါ တယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ေပးထားတဲ့ကတိေတြ၊ အာမခံခ်က္ေတြ လုပ္ျဖစ္၊မလုပ္ျဖစ္၊ ၿပီးျပတ္၊ မၿပီးျပတ္ဆိုတာ ကိုေရာ ေသခ်ာရဲ႕လား။ ဥပမာေျပာရရင္ ဒုတိယအခ်ိန္ပုံမွန္အစည္းအေဝးတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တင္သြင္း ေမးျမန္းခဲ့တဲ့ ၾကယ္ပြင့္မျပ ကားေထာင္ႀကီး-တရာ-ေက်းေတာ-ေပါက္ထုေတာင္ ႐ြာခ်င္းဆက္လမ္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာနက စာျဖင့္သတိေပးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ မွာ ကားေထာင္ႀကီး-တရာ လမ္းပိုင္း ၃ မိုင္ အတြက္ က်ပ္ေငြ ၃၂.၈ သန္း က်န္လမ္းပိုင္း ၈ မိုင္ကို ႏွစ္စဥ္ အလိုက္ စီမံခ်က္မ်ားေရးဆြဲၿပီးေတာ့ ဦးစားေပးအစီအစဥ္အရ ေဆာင္႐ြက္သြားပါမယ္လို႔ ေျဖၾကားခဲ့ ေပမယ့္ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ မွာ မလုပ္ေပးခဲ့ပါဘူး။ ၂၀၁၃-၂၀၁၄ ဘတ္ဂ်က္မွာလည္း ပါမလာပါဘူး။ ဒါမ်ိဳး ေတြကလည္း တျခားေဒသမွာလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အျဖစ္မွန္ကိုအသိဆုံးက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ကတိျဖစ္ထားတဲ့လုပ္ငန္းေတြ အလုပ္ျဖစ္၊မျဖစ္၊ ၿပီးျပတ္၊ မျပတ္ သက္ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေခၚၿပီးေဆြးေႏြး ဒါမွမဟုတ္ ႏိုးေဆာ္စာေတြ ထုတ္ၿပီးေတာ့ ျပန္ၾကားခိုင္းရင္ အျဖစ္မွန္ေတြကို တိတိက်က် ႀကိဳသိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမွပဲ ျပည္ေထာင္စု ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ၫွိႏႈိင္း ရယူတဲ့အခါမွာ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကျဖင့္ ဒီကိစၥကို ဒီလိုေျပာပါတယ္ဆိုၿပီး ေဆြးေႏြးႏိုင္ရင္ အက်ိဳးရလဒ္ေကာင္းေတြ ရလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစီရင္ခံစာလည္း ပိုမိုျပည့္စုံလာ မယ္လို႔ယူဆပါတယ္။
    ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ ေကာ္မတီရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အပိုင္း ၄ ပိုင္းခြဲၿပီးေတာ့ တင္ျပ ထားရာမွာ အပိုင္း(၁)မွာ ပၪၥမပုံမွန္အစည္းအေဝးရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္း၊ အပိုင္း(၂)မွာ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတၳပုံမွန္အစည္းအေဝးက ေမးခြန္းေတြရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္း၊ အပိုင္း(၃) မွာ တတိယႏွင့္ စတုတၳပုံမွန္အစည္းအေဝးေတြရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္း အပိုင္း(၄)မွာ စတုတၳႏွင့္ ပၪၥမပုံမွန္ အစည္းအေဝးေတြရဲ႕ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္း စသျဖင့္ ကတိျဖစ္တဲ့ေမးခြန္းေတြ လုပ္ငန္းၿပီးျပတ္၊ မၿပီးျပတ္ ကိုစာရင္းဇယားႏွင့္ တိက်စြာေဖာ္ျပထားတာကို ေတြ႕ရလို႔ ေက်နပ္အားရမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အပိုင္း အလိုက္ အစီရခံရာမွာ အစည္းအေဝးကို ပထမအႀကိမ္ကစၿပီး ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတၳ၊ ပၪၥမ စသည္ျဖင့္ အစီအစဥ္အလိုက္ စနစ္တက်ေဖာ္ျပသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳလိုပါတယ္။ ပထမႏွင့္ဒုတိယ အႀကိမ္ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဖာ္ျပေပးထားတာမရွိတာဟာ အစီရင္ခံစာရဲ႕ အားနည္းခ်က္တစ္ခုလို႔ျမင္ပါတယ္။
    ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ အစီရင္ခံစာရဲ႕သုံးသပ္ခ်က္မွာ ကတိျဖစ္ခဲ့ေသာ ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဝန္ႀကီးဌာန၏ ‌ြေဖၾကားခ်က္မ်ားကို ေလ့လာရာတြင္ ဘတ္ဂ်က္ေတာင္းခံ၍ ဘတ္ဂ်က္ ရရွိပါက ေဆာင္႐ြက္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ‌ြေဖၾကားခ်က္မွာ အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။ ဘတ္ဂ်က္ရရွိမွ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာ ကတိျဖစ္ပါသလား။ ဒီလိုမ်ိဳးကတိေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ မ်ားေသခ်ာပါသလဲ။ တစ္ႏွစ္လား၊ ႏွစ္ႏွစ္လား ဘယ္ေလာက္အၾကာေစာင့္ဆိုင္းရမယ္ဆိုတာကို မေသ ခ်ာပါဘူး။ ဒီထက္ေသခ်ာတာေတာင္ မေသခ်ာဘူးဆိုတာကို ဥပမာတစ္ခုတင္ျပပါမယ္။ ၂၈-၉-၂၀၁၁ ရက္ေန႔က ဒုတိယပုံမွန္အစည္းအေဝးမွာ ကၽြန္ေတာ္မွ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းတစ္ခုေမးခဲ့ပါတယ္။ ရခိုင္ ျပည္နယ္အတြင္းရွိ ေျမနိမ့္ပိုင္း ဒီေရေရာက္လယ္ကြင္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက စက္ယႏၲရား ေတြသုံးၿပီး ကူညီဆယ္ဖို႔ေပးႏိုင္ပါမည္လားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္း ဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီးက အေရးႀကီးဦးစားေပး ေဆာင္႐ြက္ရန္လိုအပ္ေနသည့္ တာမ်ားကို စိစစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအဖြဲ႕သို႔ ရန္ပုံေငြတင္ျပေတာင္းခံ၍ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းအစီအစဥ္အရ ရန္ပုံေငြခြဲေဝခြင့္ ျပဳေပးႏိုင္မႈေပၚတြင္မူတည္ၿပီး လုပ္ငန္းမ်ားကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ေပးႏိုင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္းလို႔ေျဖၾကားပါတယ္။ မေပးဘူးလို႔ မေျပာပါဘူး။ အေရးႀကီးဦးစားေပးေဆာင္႐ြက္ရန္ လိုအပ္ေသာ တာမ်ားကိုစိစစ္ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီးဆိုတဲ့ ဒီအထူးျပဳပုဒ္က လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာကိုေဖာ္ျပပါတယ္။ ေနာက္မွလာတဲ့ ဒီအစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ဦးစားေပးအစီအစဥ္အရ အဲဒါ တစ္ပိုဒ္ ေနာက္တစ္ခုက ဒုတိယရန္ပုံေငြခြဲေဝခြင့္ျပဳေပးႏိုင္မႈေပၚတြင္မူတည္ၿပီးေတာ့ အဲဒါဟာ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ပါ။ ေပးသြားႏိုင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း စတဲ့ႀကိယာဝိေသသနပုဒ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ခံထား တာျဖစ္ပါတယ္။ ကတိျဖစ္၊ မျဖစ္ကို ဆုံးျဖတ္ဖို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္မွာ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုေရးေကာ္မတီတစ္ခုေတာင္ ဖြဲ႕ရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေကာ္မတီအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းသန္းက ကတိျဖစ္၊ မျဖစ္ အဓိပၸာယ္မဖြင္‌့တတ္လို႔ ဝန္ႀကီးကို သြားေမးတဲ့အခါမွာ ဝန္ႀကီးက ကတိမျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ဆိုၿပီး ဦးဝင္းသန္းက ကၽြန္ေတာ္ကိုျပန္ေျပာ ျပပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါထက္ေသခ်ာတာေတာင္မေသခ်ာဘူးလို႔ အစက ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေမးခြန္းေတြရဲ႕အေျဖတစ္ခုဟာ ကတိျဖစ္၊မျဖစ္ကို ဘယ္လိုတိုင္းတာမလဲ။ ဘယ္သူကအဆုံးအျဖတ္ေပးမွာလဲဆိုတာ ေကာ္မတီအေနနဲ႔ျပတ္သားတဲ့မူတစ္ခု ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဝန္ႀကီးက ကတိျဖစ္မွ ျဖစ္ရတယ္ဆိုရင္ ဒီေကာ္မတီကလည္းျဖစ္မွျဖစ္ရေလေကာ္မတီျဖစ္သြား ပါလိမ့္ မယ္။
    ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ အစီရင္ခံစာအပိုဒ္ ၁၆ မွာ ပုံမွန္အစည္းအေဝးတြင္ ၾကယ္ပြင့္ျပ ေမးခြန္းမ်ားနည္းၿပီး။ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းေတြ မ်ားလာတာကို ေတြ႕ရွိရပါသည္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါ တယ္။  ပၪၥမအႀကိမ္အစည္းအေဝးတုန္းက ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြမ်ားလြန္းလို႔ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ႀကီးက အေရးႀကီးတဲ့ေမးခြန္းေတြကလြဲလို႔ က်န္တာကိုစာနဲ႔ပဲေျဖမယ္လို႔ ေျပာသြားကို မွတ္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခြန္းေတြအားလုံး စာနဲ႔ပဲအေျဖခံခဲ့ရပါတယ္။ ပၪၥမပုံမွန္အစည္းအေဝး မွာ ဥကၠ႒ႀကီးကႀကိဳတင္ေျပာထားလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နားလည္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအစည္းအေဝးေတြ ထဲမွာ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြ စာနဲ႔‌ေျဖၾကားတာေတြ ခံၾကရပါတယ္။ စာနဲ႔ေျဖေျဖ ႏႈတ္ျဖင့္ေျဖေျဖ အတူတူပဲလို႔ေတြးစရာရွိပါတယ္။ မတူပါဘူးခင္ဗ်ား။ ပထမအခ်က္က မဲဆႏၵရွင္ေတြဟာ မိမိကိုယ္စားလွယ္ရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြကို မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဒုတိယအခ်က္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြဟာ လႊတ္ေတာ္မွတ္တမ္းမွာ မက်န္ရစ္ခဲ့ပါဘူး။ တတိယအခ်က္က ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆိုင္ရာနည္းဥပေဒ အခန္း(၁၆) အပိုဒ္ ၁၁၆ အပိုဒ္ခြဲ(ဃ)အရ ဝန္ႀကီးရဲ႕အေျဖကို အေမးနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့အခါမွာ၊ မျပည့္စုံတဲ့အခါမွာ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း ေမးခြန္းကိုေမးႏိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရး ကိုဆုံး႐ႈံးရပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြကိုေမးတဲ့အခါ ရည္႐ြယ္ခ်က္က ဝန္ႀကီးကိုယ္တိုင္ လႊတ္ေတာ္ထဲကိုလာေရာက္ ေျဖေစခ်င္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကယ္ပြင့္ေမးခြန္းေတြကို ေမးျမန္းခြင့္ရလို႔      ဆိုတာလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွှယ္ေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။ အေရးႀကီး၊ မႀကီးဆိုတာ ေနေဒသႏွင့္ ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဟိုင္းေဝးလမ္းမႀကီးအေရးႀကီးသလို လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲ တဲ့႐ြာခ်င္းဆက္လမ္းကေလး တစ္ထြာတစ္မိုက္ရဖို႔အေရးဟာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ကၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းေတြကို ေျဖရာမွာ တခ်ိဳ႕ဝန္ႀကီးေတြက ၿပီးစလြယ္ေျဖတာေတြ ခပ္ပါးပါးနဲ႔ ဝါးတားတားေျဖတာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဥပမာ ျပရမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြ တခ်ိဳ႕ တင္ျပပါမယ္။ စာနဲ႔အေျဖေပးတဲ့ေမးခြန္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ စတုထၱပုံမွန္အစည္းအေဝးတုန္းက ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ အဲ့ဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ ေျမပုံၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ကုန္းျမင့္မရွိတဲ့ ႐ြာ ၉ ႐ြာမွာ မုန္တိုင္းဝင္လာလို႔ရွိရင္အသက္အႏၲရာယ္ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ဆိုၿပီေတာ့ အသက္ကယ္ ေသာက္ေရကန္နဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ အသက္ကုန္းမ်ား တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ပါမည္လားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေမးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေျဖကို ေျဖၾကားရာမွာ အဆိုပါ ၉ ႐ြာအတြက္ အသက္ကယ္ကုန္း တည္ေဆာက္ေပးရန္ခန္႔မွန္းတန္ဖိုး ၁၃၂၁.၁ သန္းက်ပ္ကုန္က်မည္ျဖစ္ၿပီး တည္ေဆာက္ေပးရန္ ပထမ ဦးစားေပးအဆင့္ထားရွိေရးဆြဲ တင္ျပထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံ့မ်ားရရွိပါက ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္႐ြက္ပါမည္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ အဲ့ဒါလူမႈဝန္ထမ္း ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးဝန္ႀကီး လက္မွတ္ထိုးၿပီးေျဖတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္းတာက ေန႔ပဲညပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္ေတြကယ္ဖို႔ေတာင္းတာပါ။ အဲဒါကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ေပးပါမည္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီရမွ ေပးမယ္လို႔ လည္းေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒါေတြဘယ္လိုကတိမ်ိဳးလဲ။ ကၽြန္ေတာ္က လႊတ္ေတာ္အေတြ႕အႀကဳံကို သြားရွင္းေတာ့ ႐ြာသားေတြက ကၽြန္ေတာ္ကိုေမးပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီမရခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔  ေသရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဘယ္သူတာဝန္ခံမလဲလို႔ေမးပါ။ အဲဒါမ်ိဳးက တာဝန္ယူႏိုင္မႈအေနအထား ရွိိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒုတိယေမးခြန္းတစ္ခုကိုေျပာပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ပုဇြန္ကြင္းေတြ၊ လယ္ကြင္းေတြနဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ လုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ပုဇြန္ကြင္းေတြက ေရငန္ေတြေက်ာ္ၿပီးေတာ့ လယ္ကြင္းေတြပ်က္ဆီးရတယ္။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က ဒီလိုပုဇြန္ကြင္းက လယ္ကြင္းကိုျဖတ္ၿပီးေတာ့ ပုဇြန္ကြင္းလုပ္ေနတာကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔တားဆီးေပးႏိုင္မလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါမွာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ႏွင့္ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနက လက္မွတ္ထိုးၿပီးျပန္ပါတယ္။ အခု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီး ေမးျမန္းတဲ့ ဧရိယာအတြင္းမွာ ေတာင္သူ လယ္သမား၏ ဆႏၵသည္ စပါးစိုက္ပ်ိဳးလိုပါသလား။ ပုဇြန္ ေမြးလိုပါသလား။ အဲဒါကို အဓိကထားၿပီးေတာ့ ကြင္းဆင္းေလ့လာစိစစ္ပါမယ္လို႔ေျဖပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေထာက္ျပတာက လယ္ယာေျမကိုခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ အျခားနည္းနဲ႔အသုံးမျပဳရဆိုတဲ့ လယ္ယာေျမဥပေဒကို တိတိက်က်ေထာက္ျပတာပါ။ ဒါကိုေျဖတဲ့အခါမွာ ဒီလယ္သမားေတြရဲ႕ဆႏၵ ကိုအဓိကထားၿပီးေတာ့ လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳရာ ရပါတယ္။ အခု  ဘယ္ေလာက္ထိျဖစ္လာလဲဆိုေတာ့ အဲဒီေနရာေတြမွာ အစိုးရကဆယ္ထားတဲ့ တာတမံေတြထဲမွာကို ပုဇြန္ကြင္းေတြလုပ္လာတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ကဆယ္ဖို႔တဲ့ တာတမံကို မဆယ္ရဘူးလို႔ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက တားတဲ့အထိ အခုရပ္တန္႔ထားတဲ့အထိျဖစ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မနက္က ဝန္ႀကီးကို တင္ျပထားပါတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကတိကိုကတိ အတိုင္းေျဖတဲ့အခါမွာ လိုအပ္တဲ့အတိုင္းမေျဖခဲ့လို႔ အဲဒီလို ျပႆနာမ်ိဳးႀကဳံေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ စတုတၳပုံမွန္အစည္းအေဝးမွာလည္း ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးကို တိုးတက္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရခိုင္ျပည္နယ္ရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ တစ္ရပ္တစ္႐ြာကို သြားၿပီးေတာ့ စာသင္ဖို႔အခက္အခဲရွိတဲ့အတြက္ နဲ႔မူလတန္းေက်ာင္းရွိ တယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းရွိတဲ့ေနရာဆိုရင္ အလယ္တန္းေက်ာင္းအဆင့္၊ အလယ္တန္း ေက်ာင္းရွိတဲ့ေနရာဆိုရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းအဆင့္ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကိုယ္လုပ္အားနဲ႔ ကိုယ့္စရိတ္ စကႏွင့္ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေဆာက္ၿပီးေတာ့ သင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ဒီအစိုးရေက်ာင္းေတြမွာ တြဲၿပီးေတာ့ စာေမးပြဲဝင္ေျဖခြင့္မေပးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဟာ ျပည္နယ္ ပညာေရးဌာနက ဒီလိုခြင့္မျပဳဘူးဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို အခက္ အခဲျဖစ္ရပါတယ္။ အဲဒါ တကယ္လို႔မ်ား ကိုယ့္စရိတ္ႏွင့္ ကိုယ့္ေက်ာင္းေဆာင္နဲ႔ ဆရာသမားငွား ၿပီးေတာ့ သင္တဲ့အေပၚမွာ ႏိုင္ငံေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ဒီေက်ာင္းသားေတြ စာေမးပြဲဝင္ခြင့္ ေပးႏိုင္မလဲလို႔ ေမးတာပါ။ အဲဒါကို ဝန္ႀကီးက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲၿပီး စီးပြားေရးနိမ့္က်ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ အိုးမကြာ အိမ္မကြာ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ေရးအတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ ေက်ာင္းသား ဦးေရျပည့္မီစြာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေက်ာင္းမ်ားကို တြဲဖက္မူလတန္းေက်ာင္း သို႔မဟုတ္ အေျခခံမူလတန္း ေက်ာင္းခြဲမ်ားအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္လ်က္ရွိပါေၾကာင္း ေျဖပါတယ္။ အေမးႏွင့္အေျဖဟာ တစ္ျခားစီပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မူလတန္းေက်ာင္းကို အလယ္တန္းေက်ာင္းအဆင့္ အလယ္ တန္းေက်ာင္းကိုအထက္တန္းေက်ာင္းအဆင့္ တြဲဖက္သင္ႏိုင္ဖို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ေမးတာျဖစ္ၿပီးေတာ့  ဝန္ႀကီးေျဖတာက မူလတန္းေက်ာင္း တရားဝင္ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ေျဖတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ပညာေရးဌာနေမးခြန္းတစ္ခုပဲ ဥပမာေျပာျပပါမယ္။ ပၪၥမပုံမွန္အစည္းအေဝးတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းတစ္ခုေမးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကဘာလဲဆိုေတာ့ ၂၀၁၂ ေမလ တကၠသိုလ္ဝင္ စာေမးပြဲမွာမ်ိဳး စာစစ္ဌာနက ခုံအမွတ္ ဒဖ ၂၁၃ နဲ႔ ေမာင္မင္းသန္႔လြင္ဟာ ဂုဏ္ထူး ၅ ဘာသာ ရၿပီးေတာ့ ေဘာဂေဗဒဘာသာမွာ ၁၅ မွတ္နဲ႔ က်႐ႈံးပါတယ္။ အဲ့ဒါကိုေမာင္မင္းသန္႔လြင္ က လုံးဝလက္ မခံႏိုင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဘာဂေဗဒဘာသာကို အေျဖႏုိင္ဆုံးဘာသာအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံ ထားပါတယ္။ ဆရာမေတြကလည္းကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေျဖဆိုခ်က္ေတြကို လက္ခံပါတယ္။ ျမန္မာစာ ၇၇ မွတ္ ရပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ ၇၈ မွတ္ရပါတယ္။ သခ်ၤာ ၈၂ မွတ္ရပါတယ္။ ဓာတုေဗဒ ၉၃ မွတ္ရပါတယ္။ ႐ူပေဗဒက ၈၄ မွတ္ရပါတယ္။ ေဘာဂေဗဒမွာ ၁၅ မွတ္နဲ႔ က်႐ႈံးပါတယ္။ အခုသူကစာစစ္ဌာနကို အေျဖလႊာေတာင္းခံပါတယ္။ သူ႕ရင္ထဲမွာလည္း ခံစားေနရတယ္။ မိဘေတြကလည္း ေဆာက္တည္ရာ မရေအာင္ထိခံစားရပါတယ္။ သူတို႔က စာစစ္ဌာနကို အေျဖလႊာေတာင္းတဲ့ အခါမွာ စာစစ္ဌာနက ျပန္ၾကားတာက အေျဖလႊာဟာမွန္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲအတည္ျပဳေပးပါတယ္။ အဲ့ဒါကိုကၽြန္ေတာ္က လႊတ္ေတာ္မွာ ေမးခြန္းတင္တဲ့အခါမွာ ဝန္ႀကီးဌာနကေျဖတဲ့ အဓိကအေျဖတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံစာစစ္ဌာနအေနျဖင့္ အေျဖလႊာမ်ားကို ျပင္ပပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ျပသေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း အစဥ္အလာမရွိပါေၾကာင္းေျဖပါတယ္။ ဒီအစဥ္အလာေဟာင္းႀကီးကိုပဲ အက်ိဳးမရွိ အေသကိုင္ထား ၿပီးေတာ့ ေျဖတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျဖေစခ်င္တာက ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ေတြကို ကိုးကားၿပီးျငင္းပယ္သင့္ပါတယ္။ အဲ့ဒီျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အစဥ္အလာေဟာင္းႀကီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိတဲ့ဥစၥာႀကီးကို သက္ေသအျဖစ္ထားၿပီးေတာ့ အစဥ္အလာမရွိပါေၾကာင္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒီဟာကိုတကယ္တမ္းလႊတ္ေတာ္မွာေမးမယ္ ၾကယ္ပြင့္ေမးခြန္းလည္းျဖစ္ေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္မွာ မေမးရလို႔ အခြင့္အေရးဆုံးသြားတာကၽြန္ေတာ္ေျပာတာပါ။ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း ကၽြန္ေတာ္ကေမးမွာပါ။ ဒါ‌ေပမယ္ အဲ့ဒီလိုေမးခြင့္ေတြမရလိုက္လို႔ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြကို စာျဖင့္ေျဖတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘယ္ေလာက္နစ္နာရသလဲဆိုတာ ကို ဥပမာေျပာၿပီးတင္ျပေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြကို စာနဲ႔ေျဖခဲ့တာ ဆုံး႐ႈံးသြားတဲ့ အခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကယ္ပြင့္ျပေမးခြန္းေတြကို အေျခအေနအရ စာျဖင့္ေျဖမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားေတြကို ေခၚၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးသင့္ ပါတယ္။
    ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ နိဂုံးခ်ဳပ္တင္ျပလိုတာကေတာ့ အစိုးရ၏ အာမခံခ်က္မ်ား၊ ကတိမ်ား ႏွင့္ တာဝန္ခံခ်က္မ်ား စိစစ္ေရးေကာ္မတီဟာ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕အစိုးရကိုေစာင့္ၾကည့္ ထိန္းၫွိတဲ့အပိုင္းမွာ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ ေကာ္မတီျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မတီဝင္ေတြဟာ မိမိရဲ႕တာဝန္ေတြကို အထူးစိတ္ဝင္ စားတဲ့ အစီရင္ခံစာနဲ႔အတူ စာရင္းဇယားမ်ား အစိုးရရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အက်ယ္တဝင့္ ေရးသားတင္ျပထားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ အစီရင္ခံစာ မွန္ကန္ျပည့္စုံဖို႔ အတြက္ ေဒသအလိုက္ ေမးခြန္းေတြကို စုစည္းၿပီးေတာ့ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းရဲ႕ အေျခအေန ေတြကို ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳသင့္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီဝင္ကိုယ္တိုင္က သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမေတြကို ဆင္းၿပီးေတာ့ ေလ့လာဆန္းစစ္သင့္ပါတယ္။ ေလစားအပ္ပါေသာ  ျပည္သူ႕ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီးခင္ဗ်ား။ အႀကံျပဳခ်င္တာေလးတစ္ခုကိုတင္ျပရရင္ ဆ႒မပုံမွန္ အစည္းအေဝးကာလဟာ ဘတ္ဂ်က္ကိုေရးဆြဲေနတဲ့အခ်ိန္ကာလလည္းျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ဘတ္ဂ်က္ေရးဆြဲရာမွာ မိမိေဒသကိုအေျခခံၿပီး လိုအပ္တာေတြကိုဉာဏ္မီ သေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီး တင္ျပေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပင္ျဖစ္ေစ ေကာင္းကာမြန္ကာနဲ႔ ဘတ္ဂ်က္ တစ္ခုျပဳေပးႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕အဓိကတာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ အားနည္းခ်က္ ရွိလို႔လြဲေခ်ာ္မွားယြင္းသြားမွာကိုစိုးပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘတ္ဂ်က္ႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ကၽြမ္းက်င္သူ ေတြ တစ္စုတစ္စည္းတည္းလုပ္ကိုင္ၾကမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ပညာရွင္ေတြပါဝင္တဲ့ ဝပ္ေရွာ့ေတြလုပ္မယ္ ဆိုရင္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အခုျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႕ထားတဲ့ ေကာ္မတီေတြထဲမွာ ေငြေရးေၾကးေရး ဘ႑ာေရးႏွင့္ဆိုင္တဲ့ ျပည္သူ႕ေငြစာရင္းေကာ္မတီ၊ ဘဏ္မ်ားႏွင့္ေငြေၾကးဆိုင္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ေကာ္မတီ၊ စီမံကိန္းႏွင့္ဘ႑ာေရးတိုးတက္မႈေကာ္မတီစတဲ့ ဒီေကာ္မတီေတြအမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကြဲျပား ေနၾကေပမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ဆိုတဲ့ ျမစ္ထဲကို စီးဝင္တဲ့ ျမစ္တစ္သြယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မတီ ၃ ရပ္ကိုေပါင္းစည္းၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႕ေငြစာရင္းႏွင့္ ဘတ္ဂ်က္ေကာ္မတီစသျဖင့္ေပါ့ေလ။ သင့္ေတာ္ရာ နာမည္တစ္ခုခုကိုထားၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္မယ္။ အစီရင္ခံစာေတြေရးမယ္။ တင္ျပမယ္။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အခုလိုပဲ အစီရင္ခံစာေတြကို ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးမယ္။ လႊတ္ေတာ္ကာလ မဟုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အခ်င္းခ်င္းေဆြးေႏြးမယ္။ ခ်ျပမယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ခ်င္းျဖင့္ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ နဲ႔အခ်ိန္ကုန္သက္သာၿပီးေတာ့ ခိုင္မာအားေကာင္းတဲ့ဘတ္ဂ်က္တစ္ရပ္ကို ေပၚေပါက္လာမယ္ဆိုၿပီး အေထာက္အကူျပဳႏိုင္မယ္လို႔ယူဆမိပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းနဲ႔ တင္ျပရင္းနဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္အပ္ပါ တယ္ခင္ဗ်ား။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ (ၾသဘာသံမ်ား)

http://www.pyithuhluttaw.gov.mm/news/2044#.UQCiPfLlc_6